Κοντεύουμε στο τέλος του πρώτου μήνα του νέου έτους και σιγά σιγά μπαίνουμε σε ρυθμούς οινικών δοκιμών.

Έτσι λοιπόν και πριν ξεκινήσουν τα Βοροινά, Πελοποννησιακά και το Οινόραμα, βρεθήκαμε στο γνωστό στέκι/κάβα του Κολωνακίου, στο Mr. Vertigo, όπου με τη βοήθεια του Γρηγόρη Μιχαήλου περιηγηθήκαμε στα οινικά μονοπάτια του Βόρειου Ροδανού.

Η κοιλάδα του Ροδανού βρίσκεται στα νότια της γαλλικής επικράτειας και λίγο βορειότερα από την Προβηγκία. Αποτελεί δε τη δεύτερη μεγαλύτερη, σε όγκο κρασιού, οινοπαραγωγική ζώνη της Γαλλίας.

Στη βόρεια περιοχή της ζώνης, το κλίμα είναι ηπειρωτικό με αρκετές βροχοπτώσεις, ενώ τα γρανιτικά εδάφη βοηθούν ιδιαίτερα, απορροφώντας ένα κομμάτι ζέστης, ώστε να ζεσταίνονται τα αμπέλια του Syrah.

Οι ποικιλίες που κυριαρχούν (στο βόρειο τμήμα της ζώνης) είναι εξ’ ολοκλήρου από τις κόκκινες ποικιλίες το Syrah, ενώ από τις λευκές οι Viogner, Marsanne, Rousanne, Muscat και Clairette.

Η ζώνη περιέχει 8 appelation ή υποζώνες με τις διασημότερες από αυτές να είναι οι Côte-Rôtie και Hermitage.

Στην δοκιμή, η οποία έγινε το Σάββατο 20/01/2018, δοκιμάσαμε κρασιά από τις 7 υποζώνες. Ξεκινήσαμε με το Le Petite Cote, 2016, από την ζώνη του Condrieu, του Yves Cuilleron. Το κρασί είναι από 100% viogner, με έντονα τα πυρηνόκαρπα φρούτα στην μύτη, με τα γλυκά αχλάδια να είναι ιδιαίτερα εμφανή. Η οξύτητα ήταν αρκετά μικρή, αλλά ιδιαίτερα τυπική για την ποικιλία. Ένα πολύ ευχάριστο κρασί με μια λιπαρή αίσθηση στο στόμα.

Συνεχίζουμε με Le Belle de Mai, 2014 από τον JL Colombo και την ζώνη του St. Peray, ένα μπλεντ από 60% Rousanne και 40% Marsanne. Ιδιαίτερη μινεράλ (πετρολ) αίσθηση στη μύτη και στο στόμα με μια οξύτητα που δείχνει ότι το κρασί είναι ικανό να παλαιώσει για αρκετά χρόνια.

Και κάπου εδώ τελειώνουν τα λευκά και συνεχίζουμε με τα κόκκινα, με πρώτο κόκκινο της δοκιμής μας το Crozes Hermitage του 2015 από το οινοποιείο Saint Cosme. Εδώ το κρασί προέρχεται πλήρως από το σταφύλι Serine, η τοπική ονομασία του Syrah στον Βόρειο Ροδανό. Έντονο ρουμπινί το χρώμα του, σώμα μέτριο με τα γλυκά μπαχάρια και τη βανίλια να κυριαρχούν σε μύτη και στόμα. Το αλκοόλ του είναι 13%. Τα σταφύλια έχουν ζυμώσει με αυτόχθονες ζύμες σε 20% καινούρια βαρέλια 228lt για 12 μήνες.

Συνεχίζουμε το flight των κόκκινων κρασιών με ένα κρασί από τη ζώνη του St. Joseph. Πρόκειται για το “Les Granilities” του 2014 από τον M. Chapoutier. Ζύμωση σε ανοξείδωτες δεξαμενές με εκχύλιση 4 εβδομάδες και μηλογαλακτική ζύμωση στη δεξαμενή, ενώ στη συνέχεια το κρασί ωριμάζει για 12 μήνες σε δρύινα βαρέλια. Ένα όμορφα ισορροπημένο κρασί με όμορφο φρούτο στη μύτη και στρογγυλές τανίνες στο στόμα.

Μπαίνουμε στην τελική ευθεία με την τριάδα των πιο διάσημων και premium κρασιών. Τerres Brulees, 2011 από το Cornas, Brune et Blonde, 2007 από την Cote Rotie και La Chapelle 2011, από το Hermitage. Οι παραγωγοί; JL Colombo, E. Guigal και Paul Jaboulet Aine αντίστοιχα. Τρία καταπληκτικά κρασιά, τυπικά όλα του στυλ Syrah του βόρειου Ροδανού. Από τα 3 το τελευταίο μάλλον ένα μωρό τέρας με κλειστή μύτη που χρειάζεται τον χρόνο του. Το δεύτερο μυθικό, με απίστευτη συμπύκνωση και μια μύτη η οποία άλλαζε λεπτό με το λεπτό. Τέλος το πρώτο πολύ όμορφο κρασί, έτοιμο να το γευτείς τη στιγμή αυτή αλλά και σίγουρα με πολύ καλό δυναμικό παλαίωσης.

Κλείσαμε τη δοκιμή, με ένα μάλλον αδιάφορο γλυκό κρασί από 100% Viogner και τη ζώνη του Condrieu (Ayguets 2015 από τον Yves Cuilleron), αδιάφορο τουλάχιστον για την τιμή του, η οποία πλησιάζει τα 65 ευρώ.

Συνολικά μια εμπειρία στο επίπεδο που μας έχει συνηθίσει η ομάδα του Mr. Vertigo, πόσο μάλλον όταν σου δίνεται η ευκαιρία να δοκιμάσεις icon κρασιά μιας icon οινοποιητικής ζώνης παγκοσμίως.

Απολαύστε υπεύθυνα, τουλάχιστον μέχρι την επόμενη φορά!